Fuglaljóð og fuglasongur ur Mykines

Í Mykinesi hoyrist fuglasongur alt árið. Tað er mortítlingur – músabróðir – sum gevur ljóð! Tey ljóð, sum fuglarnir í Mykinesi láta, eru nærmast ljóð ella skríggj, sum ikki altíð klinga so væl í okkara oyrum. Vit kunnu rokna við, at hetta eru samskiftisljóð við nógvum innihaldi.
Drunnhvíti kann láta hálvan ella ein tíma uttan íhald. Ljóðið er eintónandi, men hevur tó smábroytingar í ljóðinum. Viðhvørt hoyrist ein og til tíðir tveir ella tríggir við følbroyttum ljóðum.
Skrápar kunnu eisini láta og boða hvørjum øðrum – ein ella fleiri - við longum látum.
Granskarar hava funnið fleiri enn 80 ymisk lát frá ravnum við serligum týdningi. Teir kunnu helst siga hvørjum øðrum eitthvørt.
Lomvigin og pisurnar hava nógv lát, og tað er ávíst, at pisurnar verða ávirkaðar av láti foreldra , meðan tær enn eru í eggunum. Tá pisan skal av rókini, mangan høgt, hoyrast mong lát teirra millum.
Lundin er tigandi fuglur í luftini, men hann letur síni ´áh, áh,´ tá hann situr ella liggur inni í holuni.´

Barnarímini hjá Hans Andreasi Djurhuus eru góð enn í dag:
Lomvigin ´karrar´, súlan ´knarrar´.
Másin sigur ´pli-pli-pli´.
Ternan sigur ´kri-kri-kri'.
Krákan sigur ´krá-krá-krá´.
Lundin sigur ´áh, áh, áh´.

Sula
Lundi		Lundipisa ljoð
Lomvigi
Teisti
Havhestur
Ryta
Terna
Stári, summar		Stári, vintur
Sýdur Drunnhviti		Drunnhviti
Tjaldur
Lógv
Spógvi
Kjógvi
Skúgvar
Skrápur		Skrápur í teiri reður
Kráka
Mýrisnipa
Músabróðir
Grátittlingur